«Έπαθα φούιτ»: 10 εκφράσεις της Θεσσαλονίκης που δεν καταλαβαίνουν με τίποτα οι Αθηναίοι

Το μανιτάρι Gondwanagaricites magnificus. Οι «Λουφενγκόσαυροι», της Πρώιμης Ιουρασικής Περιόδου. Ένα οστό λεκάνης του Homo heidelbergensis. Και η κόντρα ανάμεσα στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη- αυτά είναι τα 4 αρχαιότερα «πράγματα» σ’ αυτόν τον κόσμο.

Κι αν για το μανιτάρι, τους δεινόσαυρους κι αυτούς τους εύμορφους (λέμε τώρα) γορίλες που ήταν οι πρόγονοί μας οι απόψεις του menshouse κινούνται από «Εεε;» μέχρι «Τι είπε αυτός ρε Τάκη;», για την κόντρα των δύο μεγαλύτερων πόλεων στη Ελλάδα κινούμαστε σε επίπεδα Γιώργου Δουρή στο «Σοφία Ορθή»: κάτι ξέρουμε κι εμείς από ιατρική.

Στο πλαίσιο αυτού του «κάτι», λοιπόν, αποφασίσαμε να καταπιαστούμε με τις εκφράσεις των κατοίκων της συμπρωτεύουσας που αφήνουν αυτούς της πρωτεύουσας με μια περίεργη απορία ζωγραφισμένη στο μάτι (το δεξί).

Γιατί, βλέπετε, υπάρχουν 10 συγκεκριμένες λέξεις/ εκφράσεις των Θεσσαλονικέων που ο Αθηναίος δεν μπορεί να κατανοήσει με τίποτα.

Να, όπως…:

1) «Έπαθα φούιτ»

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: «Έχω πάθει λάστιχο».

Ποια είναι η αντίδραση του Αθηναίου: Αντίστοιχη μ’ αυτή Βιετναμέζου οικοδόμου που ήρθε Τρίτη στη χώρα μας για δουλειά και σήμερα Πέμπτη έχει το πρώτο μάθημα ελληνικών- με δάσκαλο, όμως, τον Ζουράρι.

2) «Πάνε φέρε μου το…»

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: «Πήγαινε φέρε μου το…»

Ποια είναι η αντίδραση του Αθηναίου: Μπαίνει στη χρονομηχανή του και επιστρέφει στην ηλικία των 12, περίπου, ετών: σε δείχνει με το χέρι προτεταμένο, γελάει απροκάλυπτα στα μούτρα σου και επαναλαμβάνει σαν χαλασμένη κασέτα «Πάνε- πάνε- πάνε- πάνε- πάνε…» μέχρι να πάρει τον όρκο της σιωπής η Ελένη Λουκά.

3) «Από αλοιφές τι έχετε;»- Στην ταβέρνα, όχι στο φαρμακείο

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: «Από σαλάτες/ ορεκτικά (τζατζίκι, τυροκαυτερή, ταραμοσαλάτα κτλ) τι έχετε;»

Ποια είναι η αντίδραση του Αθηναίου: Αφήνει το πηγαίο του χιούμορ- που, σύμφωνα με τις πρώτες μετρήσεις, κυμαίνεται στα επίπεδα του Woody Allen– να βγει στην επιφάνεια σαν λεκτικός χείμαρρος που του έβγαλαν το άυλο λουρί και λέει «Bepanthol, Counterpain και Apaisyl».

4) «Και τον λέω τον μαλάκα…»

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: «Και του λέω του μαλάκα…»

Ποια είναι η αντίδραση του Αθηναίου: Ελαφρύ ύψωμα του φρυδιού εξίσου ειρωνικό με της Άσπας Τσίνα στο «Δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σου…» και επαναλαμβάνει, καταπνίγοντας το γέλιο που παλεύει να βρει διέξοδο από το λαρύγγι του, «Έλα ρε φιλαράκι, και τι τον είπες τελικά; Τον μίλησες και τον εξήγησες;».

5) «Θέλω μια ζαμπονοκασερόπιτα»

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: «Θέλω μια ζαμπονοτυρόπιτα».

Ποια είναι η αντίδραση του Αθηναίου: Loading μέχρι να σβήσει ο ήλιος.

6) «Και με λέει ο άλλος “Κάτσε να σε πω βρε παπάρα, τι με είπε η άλλη”»

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: «Και μου λέει ο άλλος “Κάτσε να σου πω βρε παπάρα, τι μου είπε η άλλη”».

Ποια είναι η αντίδραση του Αθηναίου: «Έλα ρε ψηλέ, και τι σε είπε να πούμε; Σε είπε κάνα χαζό ή σε είπε κάνα καλό;». Ολ’ αυτά, βέβαια, με το προσήκον ύφος ανεξήγητης γλωσσικής ανωτερότητας, αναμεμειγμένης με ύφος χιλίων τεσσάρων καρδιναλίων (οι χίλιοι καρδινάλιοι του φάνηκαν λίγοι).

7) «Γιαβρί μου!»

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: «Μωρό μου/ πουλάκι μου/ αστέρι μου/ ψυχούλα μου».

Ποια είναι η αντίδραση του Αθηναίου: Μπαίνει στο google translate κι ενόσω πληκτρολογεί τη λέξη κρατάει τις αποστάσεις του από σένα, καθώς νομίζει πως του την πέφτεις απροκάλυπτα μ’ αυτό το “Gia-vri mou”.

8) «Βάλε ρε μαλάκα καμιά μπριζόλα στη φουφού να γουστάρουμε»

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: Να ψήσουμε μπριζόλες στα κάρβουνα (φουφού είναι η ψησταριά- όχι το μαγαζί, η μεταλλική συσκευή).

Ποια είναι η αντίδραση του Αθηναίου: Αρχικά σου λέει «Φου στα μούτρα σου, ρε ηλίθιε» κι εν συνεχεία βάζει «Στην υγειά μας, ρε παιδιά» και τραγουδάει μαζί με την Μελίνα Κανά «Και στη φουφού του καστανά, στάχτη να γίνεις σατανά»- μπαίνοντας, σιγά- σιγά, στο νόημα.

9) «Ντεμέκ…

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: «…και καλά» («Αυτός είναι ντεμέκ γνωστός DJ»)

Ποια είναι η αντίδραση του Αθηναίου: Error 404: translation not found/ System failure- system failure.

10) «Σουβλάκι»

Τι εννοεί ο Θεσσαλονικιός: Το σουβλάκι.

Τι καταλαβαίνει ο Αθηναίος: Καλαμάκι (όχι του καφέ, κρεατώδες), πιτόγυρο, όλα τα κρεατικά, οτιδήποτε έχει καφέ χρώμα, ένα κοπάδι γουρουνιών, μπριζόλα, μπιφτέκι γεμιστό, ο Μπραντ Πιτ, το «Κωνσταντίνου και Ελένης», αγροτικό αυτοκίνητο που μεταφέρει αρνιά στην καρότσα, την ημέρα Παρασκευή όταν η θερμοκρασία κυμαίνεται άνω των 22 βαθμών, πίτα, ψωμάκι, το power στον υπολογιστή, δημητριακά ολικής αλέσεως, όχι χορτοφάγος, κιθαρίστας ή ντράμερ- εν ολίγοις τα πάντα εκτός από αυτό που είναι στην πραγματικότητα.

Σουβλάκι, δηλαδή.