ΘΩΜΑΣ ΛΙΓΑΣ: Τα μνημόνια φεύγουν μόνο με παραγωγή και νέο πλούτο

Οι τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι οι μισθοί στο Δημόσιο, σε μέσα επίπεδα, είναι κατά 15% μεγαλύτεροι από αυτούς στον ιδιωτικό τομέα.

Την ίδια στιγμή τα στοιχεία για την ανεργία δείχνουν ότι στον ιδιωτικό τομέα τους τελευταίους έξι μήνες έχουν χαθεί περίπου άλλες 100.000 θέσεις εργασίας, όταν την ίδια στιγμή στον δημόσιο προστέθηκαν 17.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Στο σημείο αυτό να προσθέσουμε και το πέραν πάσης αμφιβολίας γεγονός ότι το κράτος μαζί με τις δομές του λειτουργεί (τρόπος του λέγειν) με σχεδόν αποκλειστικό χορηγό τον ιδιωτικό τομέα.

Αν τα σκεφτούμε αυτά, τότε αβίαστα καταλήγουμε στη διαπίστωση ότι δεν έχουμε καμιά τύχη. Οσες αξιολογήσεις και αν κλείσουν, όσα μνημόνια και αν μας επιβληθούν, η κατάσταση όχι απλώς δεν πρόκειται να βελτιωθεί σε ορατό χρόνο, αλλά τουναντίον συνεχώς θα επιδεινώνεται. Η χώρα θα σέρνεται και οι άνθρωποι (πλην δημοσίων υπαλλήλων και κυβερνητικών αξιωματούχων) θα δυστυχούν και θα εξαθλιώνονται.

Δεν είναι ανάγκη νομίζω να αναφερθούμε ξανά και ξανά στο τι μας έταζαν πριν από δυόμισι χρόνια αυτοί που σήμερα κρατούν τις τύχες μας στα χέρια τους. Ούτε να επαναλάβουμε τα λάθη, τα ψέματα, τους πειραματισμούς και τις αυταπάτες τους που μας οδήγησαν ως εδώ.

Αξίζει, όμως, να επισημάνουμε ότι ακόμα και τώρα και για όσο διάστημα πρόκειται να μείνει τούτη η κυβέρνηση στην εξουσία, πρέπει να βάλει νερό στο κρασί της (το 'χει κάνει άλλωστε πολλάκις για να παραμείνει περισσότερο στην εξουσία) και να κοιτάξει με άλλο μάτι τον ιδιωτικό τομέα. Να τον αφουγκραστεί και να σταθεί όσο γίνεται δίπλα του ή, καλύτερα, να τον αφήσει χωρίς παρεμβάσεις και συνεχείς αλλαγές των κανόνων να κινηθεί και να δημιουργήσει. Να τον αφήσει να απελευθερώσει τις υγιείς και δημιουργικές δυνάμεις που υπάρχουν και βρίσκονται σε καταστολή λόγω της κρατικής εχθρότητας, της φορολογικής λαίλαπας και των μυριάδων εμποδίων που θέτει σε κάθε στιγμή σε όποιον τολμά να επενδύσει. Να κατανοήσει ότι υπάρχουν πολλοί δημιουργικοί Ελληνες που δεν νοιάζονται απλώς πώς θα κερδίσουν με τις επενδύσεις τους, αλλά και γιατί αγαπούν τον τόπο τους και θέλουν να αφήσουν κληρονομιά το επιχειρηματικό τους αποτύπωμα.

Αν, λοιπόν, η παρούσα εκτελεστική εξουσία δεν σταματήσει να βλέπει την ιδιωτική πρωτοβουλία ως αντίπαλο και δεν αντιληφθεί ότι για να συνεχίσει να εισπράττει αυτά που αναλογούν στο κράτος πρέπει πρώτα οι επιχειρήσεις και οι επενδυτές να παραγάγουν πλούτο, τότε τζάμπα καίει λάμπα. Αν δεν αντιληφθούν ότι η ανάπτυξη δεν έρχεται ούτε με ευχές ούτε με διαταγές, αλλά με τα λεφτά των κεφαλαιοκρατών που τόσο μισούν, τότε κάθε μέρα θα μετράμε νέους ανέργους και θα κουνάμε μαντίλια στα παιδιά μας που ξενιτεύονται.

Αν υπήρχαν μυστικές μαγικές λύσεις στα υπόγεια της Κουμουνδούρου που θα μας μετέτρεπαν ξανά σε κανονική χώρα χωρίς μνημόνια και νταβατζήδες δανειστές, φαντάζομαι ότι στα 2,5 χρόνια τώρα με κάποιον τρόπο θα τις εμφάνιζαν και θα σταματούσαν τον προσωπικό τους ευτελισμό και ταπείνωση από τον τελευταίο τεχνοκράτη υπάλληλο του ΔΝΤ.

Αφού λοιπόν θαύματα δεν γίνονται και επειδή εσχάτως ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να φλερτάρει με τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες, αφήνοντας κατά μέρος τον εφηβικό του ριζοσπαστισμό, είναι η ώρα να μελετήσει πώς έχει μεγαλουργήσει στον δυτικό κόσμο η ιδιωτική πρωτοβουλία και διαμέσου αυτής και οι κοινωνίες, είτε με συντηρητικές κυβερνήσεις είτε με σοσιαλδημοκρατικές. Διαφορετικά, όσες εξαγγελίες, θριαμβολογίες και παλικαρισμούς κι αν επιδεικνύουν προς το ακροατήριό τους περί του τέλους των μνημονίων και της εποπτείας, θα κοροϊδέψουν για άλλη μία φορά τους πολίτες αλλά, πρώτον και κύριον, τους ίδιους τους εαυτούς τους.

Και φαντάζομαι ότι αυτό δεν μπορούν να το ανέχονται συνεχώς, γιατί στο τέλος θα μπλέξουν με γιατρούς και χάπια!

newmoney.gr