ΑΛΗΘΙΝΑ ΨΕΜΑΤΑ

Του Τζωρτζόπουλου Ηλία

Όλοι αλήθειες λέμε, συνάδελφος μου είπε. Κι εγώ, με πολύ…άνεση του απάντησα, ναι, αλλά πως τις λέμε αυτές τις αλήθειες και πως, το δυσκολότερο, τις στηρίζουμε με την δική μας, κυρίως πολιτεία. Εκεί κόλλησε λίγο το θέμα, αλλά ως …Ελληνάρες, και εμείς, το ‘’προχωρήσαμε’’! Γκρεμίσαμε, για άλλη μια φορά και χτίσαμε την Ελλάδα. Μιαν Ελλάδα, που όπως ο μύθος του Ορφέα και τις Ευρυδίκης, που με τις πράξεις του, όπως κι εμείς, καταδίκασε την αγαπημένη του να ζει στον Άδη, κι εμείς, την αγαπημένη μας, την Ελλάδα, για πάντα και πάντα, την καταδικάζουμε, με τις πράξεις μας.

Περάσαμε(?), μια κρίση ή καλύτερα εξοικειωθήκαμε μαζί της, γιατί έτσι πλέον θα βιώνουμε το πέρασμά μας, για τα επόμενα …-άντα ή και …ήντα χρόνια, της ματαιότητάς μας. Δώστε μου δυο γενιές, και θα σας λύσω το κυπριακό, (που ‘’κολλάει’’ τώρα αυτό!), έλεγε ο Ντεκτάς! Εμείς χάσαμε κι όλας πάνω από μια γενιά στη δική μας Πατρίδα. Μέσα από τους δύο μισθούς, όποιοι κι αν είναι, αλλά ‘’δυο’’, κάτι συντάξεις παππούδων και λοιπά παραφερνάλεια, θητεύουμε εναγώνια, ως παραγωγοί τηλεοπτικού θορύβου, το ‘’σοκ’’ και ‘’δέος’’, της …αφεντιάς μας!

Επιμένουμε …εληνικά, με μια κομματική ρητορική, που στο πλαίσιο στενών πάντοτε υπολογισμών πολιτικών, αυτονόητες στην αναγκαιότητά τους αλλαγές, δεν υλοποιούνται, από 10ετιών, με διαρκή και επιδημιολογική έτσι, έλλειψη σεβασμού, προς το δημόσιο συμφέρον. Δεν αναδεικνύει, και ουδαμώς κυρίως σώζει, νοήματα, αισθήματα, και βιωτή, χριστιανικού και ελληνικού πνεύματος και σύγχρονου νεοελληνικού πολιτισμού, η ποιότητα αυτή ηγεσιών και …λαού!

Οι ηγήτορες, είναι τα κεφαλαία γράμματα, που στις σελίδες της ιστορίας, μαγνητίζουν την προσοχή. Τα bold. Όμως η ιστορία γράφεται με τις ατέλειωτες στρατιές των μικρών γραμμάτων, φωτίζεται η λεωφόρος της, από τις μικρές δικές μας φλόγες.

Και από την άλλη, η ηλεκτρονική παράνοια! Η Google! Η παγκοσμιοποίηση, η εξυπηρέτηση του, κάθε μορφής, καταναλωτισμού, με εμάς, καραγκιοζάκια, ενός απέραντου εργοτάξιου, μιας μαζικής καταναλωτικής κοινωνίας.

Πωλείται Ελπίς! Λυσσαλέα η προώθηση υλικών αγαθών. Αποδιοπομπαίο το όνειρο, από τη ζωή μας. Ηδονιστική λαχτάρα και αγοραστική, ωιμέ, μέσα στην πολλαπλή μας κρίση, υστερία. Εκτός οικίας όλοι, όπου εύκολα η ανομία αναγορεύεται σε ηθική, τα δικαιώματα σε αναρχία και ο άνθρωπος μεθόριος, με μια ψυχή που ατροφεί.

Θα ξυπνήσεις λοιπόν, το άλλο πρωί, χωρίς θύμησες, σαν σε ευθεία. Βουβά τα μέλη της δικής σου οικογένειας, κι ας φωνάζουν! Κουρασμένος, ασθματικά, από μια ‘’αληθινή’’, σαν ‘’ψέματα’’, πραγματικότητα, που ψηλά, στον ουρανό ας πούμε, θα βλέπεις τα περιτρίμματα της νύχτας, της εξουσίας κάθε μορφής, να σε τραβούν, να σε καλούν κοντά τους, ως δήθεν προσκεκλημένο, σε ένα δικό τους, σόου, και έτσι, περίτεχνα να σου προσφέρουν , και αδίστακτα να σε κρατούν, στην ‘’εξουσία’’ της δικής τους ‘’αποκάλυψης’’, με ‘’ψέματα…αληθινά’’!

Τζωρτζόπουλος Ηλίας

Υπτγος ε.α