Ο Ερντογάν νομίζει ότι με όλα αυτά που κάνει αποκρούει σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας

Τη Συνθήκη των Σεβρών (1920) παινεύτηκε την Κυριακή ότι ανέτρεψε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η Συνθήκη των Σεβρών έχει έτσι κι αλλιώς ανατραπεί από τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923). Αυτή η εκ πρώτης ανάγνωσης ακατανόητη δήλωσή του «στέκει» μόνο εάν την εννοήσουμε «μεταφορικά», ότι δηλαδή ο Τούρκος πρόεδρος πιστεύει ότι αναχαίτισε ένα νέο σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας.

Ο Ερντογάν έκανε δηλώσεις μετά τη συνάντησή του με τον τουρκικής καταγωγής επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης της Λιβύης, Σαράτζ, στην Κωνσταντινούπολη την Κυριακή.

Ο Σαράτζ έκανε στάση στην Κωνσταντινούπολη, επιστρέφοντας από το Κατάρ, όπου συμμετείχε σε διεθνές φόρουμ.

Εκεί συμμετέχοντες ήταν και οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ και Μεβλούτ Τσαβούσογλου αντίστοιχα, με τους οποίους είχε συναντήσεις ο ηγέτης των ισλαμιστών της Τρίπολης.

Από ό,τι φαίνεται όμως δεν αρκούσαν και έπρεπε να περάσει και από το «μεγάλο αφεντικό» στην Κωνσταντινούπολη για πιο στενές διαβουλεύσεις.

Ο Ερντογάν την Κυριακή για μια ακόμη φορά υπερασπίστηκε τη νομιμότητα της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας του Σαράτζ και τη νομιμοποίησή της να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες, πράγμα που αρνείται η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης και η Αίγυπτος.

Ιδιαίτερη μνεία έκανε ο Τούρκος πρόεδρος στην επέκταση της στρατιωτικής συνεργασίας με το καθεστώς της Τρίπολης, η οποία έχει υποβληθεί για κύρωση στην τουρκική Εθνοσυνέλευση και επανέλαβε ότι παραμένει ανοικτή η αποστολή η ενδεχόμενη αποστολή τουρκικού στρατού στην Τρίπολη. Όλα αυτά εντάσσονται στην ανατροπή των Σεβρών.

Δηλαδή, ο Τούρκος πρόεδρος θεωρεί ότι με την επιθετική του πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο (και στη βόρεια Συρία) προλαβαίνει σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας, στο οποίο έχει αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν.

Εξέφρασε επίσης την αποφασιστικότητά του να προχωρήσει σε παράνομες έρευνες υδρογονανθράκων στη μη ανακηρυγμένη ελληνική ΑΟΖ νότια του Καστελόριζου.

Ο μεγαλύτερος εφιάλτης των Τούρκων είναι ότι θα επαναληφθεί το 1920, δηλαδή ο διαμοιρασμός και η ξένη κατοχή των εδαφών στα οποία κατοικούν.

Όπως λέγεται, και το κανάλι που σκάβει έξω από την Κωνσταντινούπολη, για να ενώσει Θάλασσα του Μαρμαρά με Εύξεινο Πόντο, δεν το κάνει μόνο για να αποσυμφορίσει τη ναυσιπλοΐα στα Στενά αλλά και ως οχυρωματικό έργο, μια μεγάλη τάφρος, που μετατρέπει την Ιστάνμπουλ και την Κωνσταντινούπολη σε πόλη κράτος και νησί.

tribune.gr

Labels ΔΙΕΘΝΗ