Ο Θωμάς της Νίκης, ένα αφιέρωμα στον αείμνηστο καταδρομέα της Α' Μοίρας Θωμά Κρυούση Από το Λιπαρό Πέλλας

"Για μένα ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει,
θέλω να εκδικηθώ όσο ζω, μακάρι και αύριο
να γίνει πόλεμος με την Τουρκία στα ίσα,
στα ίσα και να πάω γιατί μ' αυτούς τους
Τούρκους έχω πολλά προηγούμενα και
θέλω να τα λύσω."

Γεννήθηκε στο Λιπαρό Πέλλας στις 15 Μαρτίου 1952, από τον Κρυούση Τραϊανό του Θωμά και τις Ευσταθίας Κρυούση του Χρήστου . Αποφοίτησε από το Δημοτικό σχολείο Λιπαρού Δήμου Πέλλας και έπειτα μετανάστευσε στην Γερμανία με τον πατέρα του και επέστρεψε στην πατρίδα για να υπηρετήσει την θητεία του το 1972. Υπηρέτησε στις Ένοπλες Δυνάμεις ως καταδρομέας στην Α! Μοίρα Καταδρομών. Στις 22 Ιουλίου 1974 μετέβη στην Κύπρο, όπου συμμετείχε στην στρατιωτική επιχείρηση “Νίκη”.

Έλαβε μέρος στη Μάχη της υπεράσπισης του Διεθνούς Αεροδρομίου της Λευκωσίας, την ηρωική μάχη που έδωσαν οι Ελληνικές Δυνάμεις στο χώρο του Αεροδρομίου, για να αποτρέψουν την κατάληψή του από τους Τούρκους και που ήταν από τις πλέον καθοριστικές μάχες στην Κύπρο τον Ιούλιο του ΄74. Ένα ολόκληρο ενισχυμένο Σύνταγμα Ειδικών Δυνάμεων του Τουρκικού στρατού, σχεδόν 2.000 άνδρες, με την «στήριξη» των Καναδών ανδρών του Ο.Η.Ε., αποδεκατίζεται μετά από σκληρές μάχες, από τους 3 μόλις Λόχους των Ελλήνων Λοκατζήδων. Αμέσως μετά, κατόπιν διαταγής του ΓΕΕΦ, παρεδόθη στον Ο.Η.Ε.

Κατά τη δεύτερη φάση της εισβολής η Α’ ΜΚ, μετονομάσθηκε σε 35η ΜΚ και με έδρα το Σταυροβούνι είχε αποστολή την άμυνα-προστασία του αυτοκινητόδρομου Λευκωσίας-Λεμεσού.

Ο Θωμάς, όπως και οι συμπολεμιστές του, τον Δεκέμβριο του 1974 απολύθηκε. Όμως αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας εξ αιτίας της συμμετοχής του στον Πόλεμο (κρίσεις επιληψίας) όταν επέστρεψε στο χωριό του. Ασχολήθηκε με αγροτικές εργασίες αλλά εργάσθηκε και ως ελαιοχρωματιστής. Το 1977 παντρεύτηκε με την Χριστίνα και απέκτησαν δύο παιδιά τον Τραϊανό και την Ευσταθία.

Παρόλα τα όσα προβλήματα υγείας είχε και χωρίς καμία Κρατική βοήθεια, συνέχισε να εργάζεται σαν αγρότης ή σαν ελαιοχρωματιστής, για να ζήσει αξιοπρεπώς την οικογένειά του. Τα όσα προβλήματα υγείας είχε στην διάρκεια όλων αυτών των ετών, το Κράτος τα αντιμετώπισε με παγερή αδιαφορία (όπως σχεδόν με όλους όσους βρέθηκαν στην Κύπρο το «μαύρο καλοκαίρι» του 1974). Δηλαδή ενώ είχε όλα τα απαραίτητα έγγραφα για την πολεμική του σύνταξη, αυτή κοβόταν από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους με το αιτιολογικό ότι δεν νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο της Κύπρου κατά την πολεμική περίοδο (παρότι το 401 ΓΣΝΑ διέγνωσε αναπηρία 85%, λόγω Μετατραυματικής Εμπειρίας-Σύνδρομο Βιετνάμ).

Μετά κόπων και βασάνων, το 2004 με την βοήθεια του επίσης πολυτραυματία συντρόφου του στην Α’ Μοίρα αείμνηστου Θανάση Ζαφειρίου, κατάφερε να αποκτήσει την Άδεια ενός περιπτέρου και μία προσωρινή σύνταξη του ΟΓΑ, 380 ευρώ η οποία όμως του διεκόπη μετά από λίγο διάστημα. Τον Αύγουστο του 2012 το τελειωτικό χτύπημα, διαγνώστηκε με καρκίνο στον πνεύμονα και ένας νέος γολγοθάς ξεκίνησε: νοσοκομεία, εγχείρηση αφαίρεσης πνεύμονα και χημειοθεραπείες.

O καταδρομέας Θωμάς Κρυούσης έφυγε από κοντά μας στις 29/3/2016. Τέσσερις ημέρες μετά το θάνατο του, του εγκρίθηκε η σύνταξη των 380 ευρώ.

Η ΚΥΠΡΟΣ ΥΠΟΚΛΙΝΕΤΑΙ
ΑΘΑΝΑΤΟΣ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ