ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΑ ΧΡΗΣΙΜΗ;
Του Γιώργου Τασκασαπλίδη
Φίλε αριστερέ, συμπολίτη, συνάνθρωπε μου, λυπάμαι που δεν λυπήθηκα περισσότερο τον κ. Μπουτάρη από ότι παλιότερα για τον κ. Χατζηδάκη (υπουργό της ΝΔ, δείτε την επίθεση και σε αυτόν) και άλλα πολλά θύματα, όταν το τώρα κυβερνών κόμμα, τότε σχεδόν αδιαφορούσε.
Δεν θα μου επιβάλλει κανείς με λεκτική, ηθική, ψυχολογική βία - πίεση (με ταμπέλες, πρεμούρα και υστερία) να αντιδρώ ίσως και υπέρμετρα, σε φαινόμενα βίας που εσένα ή το κόμμα σου ενδιαφέρουν, αλλά τηρώ τα ίσα για κάθε φαινόμενο βίας και θέλω να σταματήσουν όλα τα φαινόμενα βίας.
Το αριστερό ξύλο, δεν είναι καλύτερο από το δεξιό ή το κεντρώο, αν μπω σε αυτή την λογική θα γίνω αιτία για περισσότερη βία, δεν είσαι εσύ ο έξυπνος και οι άλλοι αφελείς.
Ήδη καταδίκασα το γεγονός, δεν το συμψήφισα με την λεκτική βία - χαζομάρα του θύματος και δεν θεωρώ και συμπεραίνω αβίαστα και απριόρι ότι όλοι όσοι ασκούν βία είναι φασίστες και ναζί. Δεν "χαρίζω" εύκολα συνανθρώπους μου σε αυτές τις φράξιες και θέλω να τους "κερδίσω", μεταπείσω.
Εσύ ευαγγελίζεσαι πως είσαι προοδευτικός, δημοκρατικός, ελεύθερος, μα οι πράξεις και τα λόγια σου δεν συνάδουν, εγώ είμαι ελεύθερος (αντικειμενικά), διότι δεν ανήκω και δεν άγομαι κομματικά!
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :