Κάποιες σκέψεις για όσα συνέβησαν στον Άγιο Νικόλαο Κουκακίου...

1.Η προστασία της δημόσιας υγείας μπορεί να επιφέρει τον περιορισμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών, αναλογικώς όμως και φυσικά δεν είναι δυνατή η πλήρης κατάργησή τους.

2. Η θρησκευτική πίστη αποτελεί προστατευόμενο και από το Σύνταγμα ανθρώπινο δικαίωμα, τα δε ληφθέντα μέτρα είναι δυνατόν να θεωρηθούν δυσανάλογα, αφού άγουν σε πλήρη κατάργηση του δικαιώματος αυτού, ιδίως των ορθοδόξων χριστιανών.

3. Η Θεία Κοινωνία, για τους πιστεύοντες, είναι η μετάληψις του Υιού και όχι του ιού και δεν είναι δυνατή η μετάδοσις μέσω αυτής οιουδήποτε νοσήματος παρά μόνον της Ζωής.Εάν πιστεύεις κοινωνείς ...δεν είναι υποχρεωτικό.

4. Το θεοσύστατο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας είναι στον πυρήνα της χριστιανικής πίστης. Ούτε το κράτος ούτε καν η Ιεραρχία μπορούν να το προσβάλουν ή να το απαγορεύσουν διότι τότε έχουμε κατά περίπτωση διωγμό ή αίρεση. Δείχνει όμως τουλάχιστον διεστραμμένο νου και κακοήθεια η προσπάθεια να λοιδορηθεί η Θεία Κοινωνία με μειωτικούς χαρακτηρισμούς και δήθεν εξυπνάδες. Αν θέλεις, πιστεύεις και μετέχεις στην Θεία Κοινωνία, αλλιώς όχι. Επ΄ουδενί όμως ΟΥΤΕ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΝΟΜΟΥ έχεις δικαίωμα να εμποδίσεις κάποιον που πιστεύει να κοινωνήσει, για τους λόγους που προαναφέραμε....τουλάχιστον σε μια δημοκρατική πολιτεία, έτσι;

5. Ο Ιερέας του Αγίου Νικολάου Κουκακίου κοινώνησε μερικούς πιστούς στο προαύλιο χώρο όπως του υπαγόρευε η συνείδησή του και τον υποχρέωνε το σχήμα του. Αυτό δεν απαγορευόταν από κάποια διάταξη των σχετικών ΚΥΑ...ΔΕΝ ΔΙΕΠΡΑΞΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΔΙΚΗΜΑ...